ضایعات مولیبدن
تاکنون بیشترین کاربرد مولیبدن به عنوان عناصر آلیاژی در فولادها بوده است. بنابراین، بیشتر به شکل قراضه فولاد بازیافت می‌شود. «واحدهای» مولیبدن به سطح زمین بازگردانده می‌شوند و در آنجا با مولیبدن اولیه و سایر مواد خام ذوب می‌شوند تا فولاد ساخته شود.
نسبت استفاده مجدد از ضایعات بسته به بخش‌های مختلف محصولات متفاوت است.
فولادهای ضد زنگ حاوی مولیبدن مانند این آبگرمکن‌های خورشیدی نوع ۳۱۶ به دلیل ارزش بالایشان، در پایان عمر مفیدشان با دقت جمع‌آوری می‌شوند.
در بلندمدت - انتظار می‌رود استفاده از مولیبدن حاصل از قراضه تا سال ۲۰۲۰ به حدود ۱۱۰۰۰۰ تن افزایش یابد که نشان‌دهنده بازگشت به حدود ۲۷٪ از کل مصرف مولیبدن است. تا آن زمان، موجودی قراضه در چین به بیش از ۳۵۰۰۰ تن در سال افزایش خواهد یافت. امروزه، اروپا هنوز هم با حدود ۳۰۰۰۰ تن در سال، بالاترین میزان استفاده اولیه از قراضه مولیبدن را در منطقه دارد. برخلاف چین، انتظار می‌رود استفاده از قراضه در اروپا تا سال ۲۰۲۰ کم و بیش به همان نسبت از کل باقی بماند.
تا سال ۲۰۲۰، تقریباً ۵۵۰۰۰ تن سالانه از واحدهای مولیبدن در سراسر جهان از قراضه‌های برگشتی تولید خواهد شد: حدود ۲۲۰۰۰ تن از قراضه‌های قدیمی و مابقی بین مواد ترکیبی و قراضه‌های استفاده اولیه تقسیم خواهد شد. انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰، مولیبدن حاصل از قراضه به ۳۵٪ از کل مولیبدن مورد استفاده برسد، که نتیجه بلوغ بیشتر اقتصادهای چین، هند و سایر کشورهای در حال توسعه و تأکید فزاینده بر جداسازی و بازیافت جریان‌های ارزشمند مواد است.